Maybe I've seen too many movies, you know

“ After he left I cried for a week.
And then I realized that I do have faith.
Faith in myself. Faith that i will one day meet someone
who would be sure that I was the one. ”

Reposted from beckycue via sexandthecity

“

Kiedy mocno pierdolnąłem o ziemię, zauważyłem, że jednak można się podnieść. Wystarczy tylko zacząć wykreślać wszystko to, co zabija. Sytuacje, przeżycia, chwile, miejsca i ludzi. Ludzi, którzy potrafią zrobić taki rozpierdol w głowie, że człowiek ląduje albo u psychologa, albo szuka mostu. Można jeszcze inaczej przerwać cierpienie, ale trzeba żyć. Jutro może okazać się lepsze.

”

Reposted from xalchemic via szydera

“

Pyta mnie, czy jestem szczęśliwy. Nie wiem co odpowiedzieć. Jak leżę obok niej, to tak. A poza tym, poza leżeniem obok niej, to nie wiem.

”

Reposted from unmadebeds via czajnikq

“ Milczący introwertycy – nie jest tak, żeby chronili swoje skarby przed cudzym spojrzeniem, tylko paraliżuje ich nieśmiałość. Niekiedy sprawiają wrażenie osób aroganckich, ale to złudzenie, pomyłka, oni są nieśmiali. Czego się boją? Nie wiadomo. Jakaś siła nie pozwala im mówić. W pewnym sensie są perfekcjonistami; boją się, że to co wypowiedzą będzie tylko karykaturą ich myśli. Mają tu liczne doświadczenia, ile już razy wstydzili się, że popełnili gafę, że źle się wyrazili, i cierpieli później. Dlatego wolą milczeć. Właściwie z szacunku dla innych, dla osoby, z którą się spotykają. Ale na ogół ta osoba widzi to zupełnie inaczej… ”

Reposted from aggape via sgrialux3

“ Ja nie potrafię tak łatwo mówić o uczuciach. Kiedyś umiałam, pamiętam. A teraz? Jeśli powiem, że mi zależy czy że tęsknię za Tobą, to znaczy wiele. Ciężko mi się tak przełamać by powiedzieć coś więcej nawet jeśli czuję, że coś więcej niż tylko zależy jest na rzeczy.  ”

Reposted from howfaryouwouldgo via stonerr

“ Typowe objawy "zachłanności" względem drugiej osoby, to częste telefony, nadawanie znajomości zbyt szybkiego tempa, zadawanie zbyt wielu osobistych pytań, nachalne przejmowanie inicjatywy. Próbujesz zadowolić partnera za wszelką cenę, tracąc przy tym kontakt z bliskimi, rezygnując ze swoich zainteresowań i nie ujawniając własnych opinii. Cechuje cię zaborczość i zazdrość, pragniesz spędzać z wybraną osobą każdą wolną chwilę i jesteś gotowy rzucić wszystko, byle tylko mieć ją przy sobie. Z reguły taka zachłanność kończy się tym, że druga strona przestaje się tobą interesować i ucieka przed taką natarczywością. A ty zamiast wyciągnąć wnioski, powielasz wciąż ten sam schemat i za każdym razem spotyka cię zawód. Potencjalnych partnerów zraża twoja desperacja. Zamiast skupiać się na drugiej osobie, by ją zatrzymać, skoncentruj się na sobie i tym, co masz do zaoferowania. Popracuj nad poczuciem własnej wartość, rozwiń swoje zainteresowania, zadbaj o swój wygląd. Stań się osobą, o którą się zabiega, a nie która desperacko próbuje kogoś dla siebie znaleźć. Twoje życie przypomina dramat, w którym ty odgrywasz główną rolę. Skupiasz na sobie uwagę przyjaciół i rodziny, ciągle zalewając ich swoimi problemami i "sytuacjami bez wyjścia". Cokolwiek się w twoim życiu dzieje, przybiera dramatyczne obroty i przechodzi ludzkie pojęcie. Ponoszą cię emocje i oczekujesz, że wszyscy powinni ruszyć na pomoc, aby wyciągnąć cię z opresji, nawet jeżeli jest to tylko problem z samochodem. Od potencjalnego partnera oczekujesz, iż otoczy cię opieką i wykaże się pełnym zrozumieniem wobec twoich problemów. Zalewasz go swoim czarnowidztwem i oczekujesz, że będzie odgrywał drugoplanową rolę w twoich "dramatach". Dramatyzowanie przynosi liczne korzyści. Kiedy opowiadasz o swoich problemach, możesz liczyć na zainteresowanie i odzew. Tym samy oddajesz w ręce innych odpowiedzialność za rozwiązywanie swoich problemów. Poza tym, kiedy przeżywasz własny dramat, nie musisz myśleć o innych - przecież chodzi tylko o ciebie. Dodatkowo skupienie na problemach pozwala unikać zmian. Kiedy na każdym kroku potykasz się o przeszkody, trudno od ciebie wymagać, abyś szedł do przodu, czy otworzył się na nowe doświadczenia. Dramatyzowanie z pewnością kieruje na ciebie uwagę zapewniając ci wsparcie i opiekę. Jest to jednak o tyle niebezpieczne, że męczysz tym ludzi i zrażasz ich swoim egocentryzmem. Sprowadzanie wszystkiego do siebie bywa nużące i frustrujące dla osób, które muszą cię słuchać. Postaraj się zatem przejąć kontrolę nad swoim życiem i stać się odpowiedzialnym za to, co się w nim dzieje. Zacznij samodzielnie rozwiązywać swoje problemy i nie nadawać im rangi "kataklizmów". Poznając drugiego człowieka, dostrzeż go, jako osobę, a nie potencjalnego powiernika twoich problemów, nie zalewaj go z marszu potokiem swoich "dramatycznych przeżyć" i staraj się więcej słuchaj niż mówić. ”

Reposted from mhsa via sgrialux3